Ηλιολουστη μέρα σημερα. Ξαφνικά βλέπω στην πόρτα παππού. Συρτά βηματα, δυσκόλα. Κρατιέται απο την κάσα και προσπαθεί να μπει στο μαγαζί. Καθαρός περιποιημένος με μισοκλείστα μάτια ίσως απο τον ηλιο (ισως και οχι).
Εχοντας ξαναδεί το έργο σηκωνομαι και του λέω "το φαρμακειο ειναι διπλα". Εχει συμβει καποιες φορες με τους παππούδες ξερετε.
Πισω του νεαρος καμια 30ρια χρονων κρατάει αποστασεις ασφαλείας. "παππού του λέει εδω ειναι μαγαζι με ρούχα. θα ψωνισεις?". Η απαντήση του παπού ειναι ακατοητη. κατι του στύλ "οτι θέλω θα κανω" ισως και μερικα μπινελικια. Ο παππούς προχωραει πιο μέσα στο μαγαζι. Πάει να στηριχθει σε ενα stand με ζωνες. Πεταγεται ο εγγονος αγχωμενος "μη κρατιεσαι απο εκει θα πέσεις". Δεν προκειται του λέω ειναι καρφωμενο στο πάτωμα δε πεφτει.. Ο παππους ομως εχει εκνευριστει. Σηκωνει το χερι και λεει και λεει στον εγγονο "φυγε απο δω θα σου δωσω μπατσο" Αταραχος ο νεαρος "δωσε" . "Ποιος εισαι εσυ?" τον ρωταει. Ο εγγονος τον προτρεπει να φυγουν. Θελω να του πω οτι δεν πειραζει ας κανει οση βολτα θελει ο παππους μες στο μαγαζι αλλα βλεπω οτι ο παππους βαρεθηκε ηδη και μες στο μαγαζι δεν εχει ηλιο. Κανει μεταβολη. Ο εγγονος βλεπω δεν τον αγγιζει. Τον αφηνει να βαδιζει μονος του και ας ειναι τα βηματα του δυσκολα και πολυ μικρά. Ειμαι σιγουρη οτι ο εγγονος θα ήθελε βέβαια αλλα ο παππούς θελει να διατηρησει τα τελευταια χναρια της ανεξαρτησιας του. Μια βολτα ισως στο τετραγωνο να νιωσει λίγο τον ηλιο. Φεύγουν. Ο νεαρος με χαιρετάει με ενα χαμογελακι του τυπου (συγγνωμή αλλα βλέπεις τι τραβαω). Με το που βγαινουν ακουω παλι τον παππού να βρίζει τον εγγονό και απειλει να τον χτυπησει και μετα παλι να τον ρωταει ποιος είναι. Ο εγγονος ειναι παντα 2 βήματα πισω απο τον παππού με τα χέρια στις τσέπες.
Ειπαμε ο παππούς μπορει να κανει την βολτα του μονος του. Δεν χρειαζεται ενα μουσάτο τύπο με περιέργα ρουχα να τον ακολουθει παντου.
Εχοντας ξαναδεί το έργο σηκωνομαι και του λέω "το φαρμακειο ειναι διπλα". Εχει συμβει καποιες φορες με τους παππούδες ξερετε.
Πισω του νεαρος καμια 30ρια χρονων κρατάει αποστασεις ασφαλείας. "παππού του λέει εδω ειναι μαγαζι με ρούχα. θα ψωνισεις?". Η απαντήση του παπού ειναι ακατοητη. κατι του στύλ "οτι θέλω θα κανω" ισως και μερικα μπινελικια. Ο παππούς προχωραει πιο μέσα στο μαγαζι. Πάει να στηριχθει σε ενα stand με ζωνες. Πεταγεται ο εγγονος αγχωμενος "μη κρατιεσαι απο εκει θα πέσεις". Δεν προκειται του λέω ειναι καρφωμενο στο πάτωμα δε πεφτει.. Ο παππους ομως εχει εκνευριστει. Σηκωνει το χερι και λεει και λεει στον εγγονο "φυγε απο δω θα σου δωσω μπατσο" Αταραχος ο νεαρος "δωσε" . "Ποιος εισαι εσυ?" τον ρωταει. Ο εγγονος τον προτρεπει να φυγουν. Θελω να του πω οτι δεν πειραζει ας κανει οση βολτα θελει ο παππους μες στο μαγαζι αλλα βλεπω οτι ο παππους βαρεθηκε ηδη και μες στο μαγαζι δεν εχει ηλιο. Κανει μεταβολη. Ο εγγονος βλεπω δεν τον αγγιζει. Τον αφηνει να βαδιζει μονος του και ας ειναι τα βηματα του δυσκολα και πολυ μικρά. Ειμαι σιγουρη οτι ο εγγονος θα ήθελε βέβαια αλλα ο παππούς θελει να διατηρησει τα τελευταια χναρια της ανεξαρτησιας του. Μια βολτα ισως στο τετραγωνο να νιωσει λίγο τον ηλιο. Φεύγουν. Ο νεαρος με χαιρετάει με ενα χαμογελακι του τυπου (συγγνωμή αλλα βλέπεις τι τραβαω). Με το που βγαινουν ακουω παλι τον παππού να βρίζει τον εγγονό και απειλει να τον χτυπησει και μετα παλι να τον ρωταει ποιος είναι. Ο εγγονος ειναι παντα 2 βήματα πισω απο τον παππού με τα χέρια στις τσέπες.
Ειπαμε ο παππούς μπορει να κανει την βολτα του μονος του. Δεν χρειαζεται ενα μουσάτο τύπο με περιέργα ρουχα να τον ακολουθει παντου.
