Α κουγα Hawkwind σημερα και μετα αποφασισα να συνεχισω με motorhead. Η μαλλον δεν το λεω καλα. Στην αρχη ακουγα arthur brown να διασκευαζει hawkind, μετα αναρωτηθηκα αν ηταν η εποχη που επαιζε ο Lemy και κατεληξα στους motorhead. Kαι με τα πολλα ειπα να γραψω κειμενακι για τους motorhead, εχω φερει και κατι τσαντουλες με το logo τους μουρλια. (αρχες σχολικης χρονιας γαρ οι τσαντες εχουν ζητηση) ευκαιρια λοιπον. Ειπα πρωτα να κανω ενα γκλουγκλαρισμα να δω σε τι κατευθυνση θα κινηθω. το να κατσω να γραψω βιογραφικο της μπαντας το βαριεμαι γιατι πολυ απλα και εγω σπανια τα διαβαζω. Πετυχα ομως αυτο το απιστευτο αρθρακι στο φρικιπιντια και ειπα :" και τωρα τι μπορω να γραψω εγω ???? μετα απο αυτους.... το χαος!
Το παραθετω λοιπον οπως το διαβασα...
Οι Motorhead, είναι η μπάντα του Λέμυ Killminister σε συνεργασία με τον Φίλλιπο Καμπέλη και τον Μίκη Ντι, αλλά πριν από αυτούς είχε κάτι άλλα φιλαράκια τον Φιλ "ζώο" Τέιλορ και τον "γρήγορο" Έντι Κλαρκ. Το είδος μουσικής που παίζουνε λέγεται Βαρύ Μέταλλο. Τα όργανα της μπάντας περιλαμβάνουν 1 μπουζοκοκίθαρο, 1 μπάσο, τούμπανα και την αγριοφωνάρα της μαστουρεμένης κότας ή αλλιώς Λέμυ συν πεντακόσιους ενισχυτές ότι πρέπει να γκρεμίσεις ένα οικοδομικό τετράγωνο, μέχρι να πεις "Λέμυ".
Όπως θα έλεγε κάποιος, τι δουλειά έχουν τρεις μαστουρεμένοι μπεκρήδες και πόσο καλή είναι η μπάντα τους; Στο συγκεκριμένο ερώτημα, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ένα καλύτερο ερώτημα θα ήταν τι μπορείς να κάνεις για να γίνεις σαν τους Motorhead; Αυτό δεν είναι κάτι δύσκολο. Παίρνεις δέκα χασίσια τα καπνίζεις μια χαρά, κάνεις την φωνή σου σαν αυτή του σατανά, παίρνεις και δύο φιλαράκια σου και βγαίνεις να κάνεις φασαρία. Αυτό είναι όλο.
Ιστορία Τούτη εδώ η συγκεκριμένη μπάντα δημιουργήθηκε απ'τον ίδιο τον Λέμυ όταν έφαγε αποβολή απ'το σχολείο στο οποιό φοιτούσε. Για να είμαστε ειλiκρινείς, ο Λέμυ μόνο δεν φοιτούσε εκεί. Έστηνε παρτίδες πόκερ με συμμαθητές του και έτσι γνώρισε το Ζώο και τον γρήγορο. Έτσι έγιναν ένα αχτύπητο δίδυμο και δημιούργησαν αυτή τη μπάντα. Στην αρχή δεν είχανε μεγάλη επιτυχία καθώς όπου σύχναζαν ακολουθούσε ξοπίσω τους η αστυνομία. Κυκλοφόρησαν κάτι δισκάκια όμως μια χαρά από το 1977 και μετά, και φτάσαν μέχρι σήμερα χίλια και χρονών γερόντια να ουρλιάζουνε και να μπεκρουλιάζουνε. Φίνα τύποι δηλαδή. Την πιο μεγάλη τους μαστούρα την φάγαν όταν εν έτη 1980 κυκλοφόρησαν τον Άσσο των Μπαστουνιών και καταξιώθηκαν ως η πιο "παλαβή και μαστουρωμένη μπάντα" από την εποχή των Φλεγόμενων Ζέπελιν. Και έτσι φτάσαν μέχρι το σήμερα. Αφού ο Λεμυ πέταξε με τις κλοτσιές το ζώο και τον γρήγορο και έφερε άλλους δυο τύπους να μαλώνουν μαζί του. (Μην βλέπετε την φωτογραφία, που είναι φιλαράκια μια παρεΐτσα όλοι μαζί, πρόκειται για αποπλάνηση).
Δισκογραφία
Motorhead (1977)
Παρασκότωμα (1979)
Βομβιστής (1979)
Ο Άσσος των Μπαστουνιών (1980)
Σιδερένια Γροθιά (1982)
Μια Ακόμα Τέλεια Μέρα (1983)
Οργασμοπράγμα (1986)
Βράχος και Τούμπες (1987)
1916 (Τότε που ο Λέμυ φοιτούσε στο Δημοτικό) (1991)
Παρέλασε ή Πέθανε (1992)
Μπάσταρδοι (1993)
Θυσία (1995)
Παρανύχτια Αίσθηση (1996)
Η Αγάπη του Δαγκώματος του Φιδιού (1998)
Είμαστε Εμείς (2000)
Σφυροχτυπημένος (2002)
Ηφαιστειακό (2004)
Το Φιλί του Θανάτου (2006)
Motoριζέρ (2008)
Υπαρχουν και αλλα που δεν γραφει το κειμενακι. Οπως π.χ. η φημη οτι τον Lemy τον εδιωξαν απο τους hawkwind γιατι επαιρνε ναρκωτικα (ενω ολα τα παιδια πιναν μονο coca cola φανταζομαι : )
Kαι ειναι γνωστο πως οταν οι motohead ξεκινησαν καποιος γνωστος κριτικος της εποχης τους χαρακτηρισε την "χειροτερη μπαντα ολων των εποχων". Γελαει καλυτερα ομως οποιος γελαει τελευταιος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου